Het einde van het matriarchaat: Een oorlog tegen moeders

Door de invoering van wetten gelijkwaardige ouderschap, werd het matriarchaat in één klap vervangen door een patriarchaat. Dit is rampzalig voor vrouwen. Moeders kunnen zichzelf en hun kinderen niet meer beschermen tegen jaloerse vrouwen. Vaders geven wél toestemming. Bij conflicten worden stiefmoeders zorgvuldig buiten de discussie gehouden. Laat je niet gaslichten. Stiefmoeders zijn het grootste probleem in gezinnen. Dit leidt tot schrijnende problemen: moedervervolging in familierechtbanken, kinderen in de jeugdzorg en ruzies om erfenissen. 

Lege vaders en stiefmoeders voeren een toneelstuk op. Bonusgrootouders worden gepresenteerd als een derde set grootouders, terwijl kinderen nauwelijks ruimte krijgen om zichzelf te zijn. Biologische moeders worden in familierechtbanken weggezet als probleemgevallen, simpelweg omdat ze niet meegaan in de ‘woke’ eisen van een zogenaamd moderne familie. Dit systeem is niets minder dan sociale uitbuiting van vrouwen en kinderen.

Waarom zou een moeder haar kind dit aandoen?

Deze mensen melden zich niet bij de conceptie, maar dringen later het gezin binnen. Als het gezin op rolletjes loopt. Vaders zijn omkoopbaar met seks en ongeschikt om vrouw en kinderen te beschermen. Het beschermen van kinderen hoort bij moeders te liggen. Je ziet vaak dat moeders weigeren hun kinderen af te geven aan stiefmoeders en terecht. In dit systeem is voortplanting voor vrouwen zinloos geworden.

Een oproep aan vrouwen: Pak de regie terug

Vrouwen met kinderwens, laat je niet misleiden door romantiek. Krijg je kinderen alleen. Word een soevereine BAM (Bewust Alleenstaande Moeder). Kies vrouwen uit je eigen omgeving die jou bijstaan: je moeder, oma, zus of vriendin. Of doe het helemaal alleen—iedere vrouw kan meerdere kinderen grootbrengen zonder man. Vertrouw niet op vrouwen uit papa’s deugteam; ze willen jou vervangen.

Co-ouderschap is een fooi voor moeders. Het is een kleine geste als dank voor het dragen, baren en leveren van genetisch materiaal, terwijl een jaloerse vrouw gezinnetje speelt met jouw man.

Mijn verhaal: Verdreven uit mijn eigen gezin

Dit onderwerp raakt me erg, omdat ik zelf uit mijn gezin ben verdreven. Ik verhuisde zelfs 400 kilometer als investering in de carrière van mijn man. Alle zorg en liefde die ik in mijn zoon heb geïnvesteerd, zijn ten goede gekomen aan een stiefmoeder. Ik zit zonder mijn zoon en hij zonder zijn moeder. Zij zit met mijn kinderen en kleinkinderen en ik mag ze niet eens zien.

Ik wil mijn zwangerschap, mijn bevalling en de 16 jaar moederliefde terug die ik aan hem heb gegeven. Een doodschop was het loon voor mijn reproductieve arbeid. Bij zijn geboorte was ik van voor tot achter uitgescheurd. Elk jaar op zijn verjaardag, voel ik mijn littekens weer trekken. 

Een stiefmoederloze toekomst voor moeders en kinderen

Het is tijd om te streven naar een wereld waarin moeders de regie houden over hun eigen leven en dat van hun kinderen. Binnen het huidige familierecht kan dat niet meer. Kinderen moeten niet langer slachtoffer zijn van een systeem dat draait om egoïsme en uitbuiting. Als mannen niet langer worden aangespoord om bij hun gezin te blijven, moeten ze ten minste bereid zijn om hun zaad beschikbaar te stellen zonder aanspraak te maken op het gezin dat daaruit voortkomt. Net zoals een zaadhandelaar de bloemkool niet opeist, zouden vaders moeten accepteren dat hun rol ophoudt bij het zaad doneren.