Mijn waarheid: een moeder beroofd van haar gezin
Mannen beweren dat ze hun gezin beschermen, maar tegen de sluwe intriges van vrouwen blijken ze zwak. Schoonzussen, schoonmoeder en wensstiefmoeders dreven uit jaloezie een wig tussen mij en mijn echtgenoot, tussen mij en mijn zoon. Waarom? Omdat ik een zoon en een dochter baarde – een stamhouder, een koningskoppeltje. Zij wilden die rol van mij stelen. De laatsten ontvoerden mijn zoon en dochter, rukten broertje en zusje uiteen. Ze stuurden een getrainde commando om mij te intimideren bij mijn eigen zoon weg te blijven. Ze zwijgen over hun daden, terwijl ze hypocriet keuvelen met mijn kinderen, alsof ze mij niet hebben weggejaagd.

Speciaal aan de vrouw die online en in haar dorp verkondigt dat zij de moeder van mijn zoon is: dat ben je niet. Jij spreekt over ‘onze’ vijf kinderen. Maar jij hebt drie kinderen bij twee verschillende mannen. Mijn twee kinderen dragen geen druppel van jouw bloed. Jij bent de vrouw die mij van mijn zoon beroofde. Hoe durf je nog in de spiegel te kijken? 

Dit gebeurt in Nederland, omdat niemand mij steunt. Een stiefmoeder die haar zinnen heeft gezet op een stamhouder en een koningskoppeltje heeft in Nederland alle ruimte om haar slag te slaan. Justitie en hulpverleners lieten mij, een wanhopige moeder, in de steek. Ik smeekte, schreeuwde, onderhandelde – slechts één privépersoon probeerde mij te helpen. In al die jaren. 

Want niet alleen de politie is overbelast, maar óók de GGZ, net als het Openbaar Ministerie, het hele strafrechtsysteem slibt dicht…

Het is veel erger dan kinderroof alleen, mijn hele familieleven is mij ontnomen. Zolang ik leef en mijn zoon en kleinkinderen niet zie, blijf ik mijn waarheid delen. Zo lang een boze stiefmoeder met mijn kinderen en kleinkinderen in de armen zit en ik niet, schrijf ik openbaar. Ik heb geen andere keus. Ja, ik vind het ook vervelend. Maar een moeder isoleren van haar gezin? Dat is pas onvergeeflijk.
Blijf mijn stem horen. Ik blijf vechten voor mijn kinderen, voor mijn recht. Niemand zal mijn waarheid het zwijgen opleggen.