De warmte van de moeder

Religies volgen natuurwetten. In de Bijbel staat het nog steeds zwart-op-wit:
Daarom zal een man zijn vader en zijn moeder verlaten en zich aan zijn vrouw hechten, en die twee zullen één vlees worden. (Genesis 2:24)

Het nr. 1 relatieprobleem was dus al in de oudheid bekend. Het betekent: de vrouw en later de kinderen vormen de kern van het gezin. De man komt erbij om te beschermen en te voorzien, nooit om de moeder te verdringen of haar kinderen weg te geven. Het beste wat een vader voor zijn kinderen kan doen, is pal achter de moeder staan.

Vrouwen en kinderen vormden het hart van het huis, de man zorgde voor inkomen en veiligheid. In het Groningse matriarchaat waarin ik opgroeide, leefde dat nog. De afgelopen vijftig jaar is alles gekanteld. De samenleving stelt vader en moeder volledig gelijk. Klinkt mooi, maar niet vader en moeder zijn gelijker geworden – de moeder en de vadercult zijn gelijker geworden. De moeder wordt gedegradeerd, terwijl zij van nature de centrale figuur is.

Ouders die deze cults buiten de deur weten te houden, zijn gezonde gezinnen:

De patriarchale cults achter de vader

Schoonmoeders van de koude kant: drempelverlaging omgang grootouders
Zussen aan vaders kant: familiaire claim
Stiefmoeders met statushonger: gezamenlijk gezag na de scheiding, kinderbijslag & kindgebonden budget. Wie het kind ‘heeft’ krijgt zijn onderhoudsbijdragen
Mannelijke partners van vader: Wet kind, draagmoederschap en afstamming, meerouderschap

De cults die toeslaan als een beschermende vader afwezig is

De adoptiemoedercult
De pleegmoedercult: moeders staan erbij met lege armen en een stempel ‘ongeschikt’ op hun voorhoofd
de buitenstaanders: die altijd op alleenstaande moeder gezinnen jagen: ze kijken wel uit in gezinnen met een waakzame vader

Narcisme bij vaders na een relatiebreuk

Ik lees verhalen van vrouwen die zeggen dat de vader van hun kinderen na de relatiebreuk narcistisch is. Dat is niet zo. Een vader staat onder gigantische druk en zit vast in een cult. Vergeet niet dat die cult extreem jaloers is op jou. Hij mag niets meer en krijgt die lege, emotieloze blik in zijn ogen. Stop met proberen hem tot rede te brengen; er valt niet met hem te praten. Hij is gehersenspoeld, gemanipuleerd en doodsbang voor de consequenties. Voor kinderen is het heel zwaar om een vader in een cult te hebben. Daarom is het belangrijk dat vooral mannen ervoor zorgen dat gezonde opvattingen weer de norm worden in de maatschappij.

Lege armen

Tussen 1990 en 2025 heb ik mijn eigen gezin zien instorten en ik ben niet de enige. Sommige moeders hebben precies wat die cult wil: een gezond koningskoppeltje met blond haar en blauwe ogen.

Hoogconflictscheiding is een leugen. Het conflict woedt tussen de moeder en de vadercult. De vader kiest partij tegen zijn eigen vlees en bloed. Je kunt het ze niet eens kwalijk nemen, het is de tijdsgeest. We leven in een nep-wereld met nep-gezinnen.

Nieuwe termen als ‘ouderverstoting’ en ‘toxische moeder’ worden handig ingezet om de moederrol te verzwakken. Onderzoek zelf eens de mensen die deze onderzoeken de wereld in slingeren. Zijn het stiefmoeders? Gescheiden vaders in combinatie met stiefmoeders? Laat je niet misleiden door hun academische titels – duik in hun Facebook of check hun woonadres op Maps. Goegel hun namen en kijk hoe ze wonen. Vooral stiefmoeders wonen in huizen die oorspronkelijk werden bewoond door de moeder met haar kerngezin.

Bij alleenstaande moeders komen heel andere cults om de hoek kijken. Historisch gezien waren dat nonnen en maatschappelijk werkers die konden toeslaan omdat er een adoptiemarkt was. Alleenstaande moeders voelen instinctief wie ze buiten de deur moeten houden. Moeders voelen dat ook bij de cult achter vaders, maar dan worden ze door diezelfde cult beschuldigd.

Geen schaamte meer

De vadercult kent geen schaamte meer. Onder de vlag van inclusie eisen ze rechten(*). Ze vreten aan de moeder-kindband met wetten en karaktermoord. Ze zijn jaloers op de unieke band tussen moeder en kind.

Het einddoel is altijd hetzelfde: de vader moet de kinderen bij hén brengen, zodat zíj de moederrol mogen spelen. De vrouw die het kind droeg, baarde, zoogde, wakker lag, bloedde en brak, krijgt de deur in haar gezicht.

Achter vaderrechtenzaken schuilt, in naam van het belang van het kind, een culturele zuivering van het moederschap. Die zuivering sloopt de biologische familie.

Ik kan je verzekeren dat 99% van de moeders geestelijk gezond is als zij zich gedragen voelen door de vader, maar dat de cult toxisch is. Mensen die zichzelf wijsmaken een bonus te zijn of een ‘kindje liefde willen geven’. Wie zo’n samenleving bouwt, oogst precies dat: mensen die gezinnen samenstellen met andervrouws kinderen. De adoptiewet bewees het al.

Kortom: er woedt een stille oorlog om het reproductiemateriaal van vrouwen.

Leef zoals je wilt.
Maar kinderen maken doe je met een man en een vrouw.
Wie dat niet accepteert, rooft van de moeder. En van het kind.

* Wet van 6 mei 1971 (Echtscheidingswet), Ratificatie VN-Kinderrechtenverdrag (8 maart 1995), Herziening Adoptiewet (2021, inclusief opschorting interlandelijke adoptie), Wet kind, draagmoederschap en afstamming (wetsvoorstel 36 390, 2023), Herijking kinderbijslag en kindgebonden budget (per 1 januari 2025), Wet drempelverlaging omgang grootouders (wetsvoorstel 2023).