Wehe den Hoorn borg Starkenborgh

Borgbingen

Ik ging met bus 65 naar Zoutkamp, maar ik stapte uit in Wehe den Hoorn. Ik wilde weer eens ‘borgbingen’. De borg Starkenborgh is afgebroken, maar de borgstee is nog duidelijk herkenbaar. Dat was mijn doel vandaag. Eerst nog op de selfie met een aardappel/ graanopslag. Het markante gebouw had ik al vaak zien liggen vanaf de weg. In Uithuizen staat ook zoiets

Over de Scholtenstil ligt achter het dorp langs een stuk Nederlands Kustpad 3. Dat ben ik gaan lopen. Het is een dicht bos en ik hoorde vrachtvliegtuigen of straaljagers laag overvliegen. Ik dacht, óf het is oorlog óf het is een oefening

Ik heb mijn salade opgegeten op de camperplaats aan het haventje. Binnen. Het was 30 graden en het blokhutje was de enige plek in de schaduw

Starkenborgh

Starkenborgh heeft een lange oprijlaan met bomen aan weerszijden. Ik was wel klaar met donker bos en vliegtuigen die ik niet kon zien. Ik ben op een ANWB-paddenstoel gaan zitten wachten op een betrouwbaar type. En die kwam in de vorm van wandelaar Truus (80). Ik zei ‘Truus ik wil naar die borg, maar ik voel me bang alleen’. Maar Truus liep het iedere dag en ze ontpopte zich als gids. We zijn om de borggracht heen gelopen door alweer een heel donker bos. Er staat een houtskelet dat de contouren van de afgebroken borg moet voorstellen. We maakten foto’s en we praatten over het leven. Ik vond het gezellig om met iemand te lopen

In het dorp ben ik weer op de bus naar Groningen gestapt. Er zat een Willem Alexander lookalike aan het stuur. Ik was verbaasd hem te zien