Mijn moeder zei vroeger soms voorzichtig ‘ga nu maar niet meer roken Gea, als baby had je vaak last van je longen en moest je altijd zo hoesten.’ Het hoesten is dus een aandoening die bij mij al van jongs af aan voorkomt. Eens in de zoveel jaar heb ik het.

In het jaar 2013 had ik ook bronchitis en een aantal niet rokende vrienden. De een zei ‘o jee nu heb je longkanker’ (eikel) en de ander zei ‘stop gewoon met roken’.

In 2013 had ik te maken met een teruggang in inkomsten. Ik had uitgerekend dat ik per maand voor 100 euro rookte, 1200 euro per jaar. In de krant stond dat tabak nog duurder zou worden en ik dacht ‘deze post past niet meer in mijn jaarbegroting’. Ik was als 12-jarige begonnen met een pakje Drum voor F 1,45. De laatste rookjaren kocht ik tabak van Euroshopper uit kostenbesparing. De goedkope shag was scherper op de keel dan Drum.

In december 2013 kwam alles bij elkaar: het hoesten, de kosten, de sociale omgeving en de vieze shag. Ik wilde niet meer.

Op 16 december 2013 ben ik opgestaan om te stoppen met roken. Swipen was onlangs uitgevonden door Steve Jobs en ik swipete mijn zin in een sjekkie naar links en rechts. Het werkte en ik besteedde er verder niet zoveel aandacht aan

Nu denk ik nooit meer aan roken. Ik kan gerust tussen rokende mensen zitten. Rokers zijn sociale mensen, gespecialiseerd in korte praatjes (een rookpauze duurt 10 minuten). Als ik door een rookwolk loop, snuif ik de geur diep op. Ik vind het heerlijk ruiken. Het is de geur van goede herinneringen.

En ik heb dit besloten: als ik 85 word, ga ik weer roken. De laatste jaren van mijn leven wil ik weer genieten van die peuk en ik verheug me er nu al op.