Gea Kramer

Onze voormoeders hadden niet voor niets eenhoofdig voogdij over hun kinderen; ze stonden dichter bij de natuurwetten. Generaties daarna hebben mensen wetten aangepast om hun eigen voordeel te behalen. In de recente geschiedenis zijn vaders met een stiefmoederachterban opgestaan om hun vaderrechten op te eisen. Oftewel, de opdracht van jaloerse vrouwen uit te voeren om hun kinderen bij hen te brengen. Vaders zijn een gemakkelijk te passeren station bij kinderroof. Het moeilijkst is de uitschakeling van moeders.

Ik heb je brieven verbrand

Afgelopen week was Harmen Krul CDA weer apetrots dat hij kinderen van vrouwen weg mag geven aan andere vrouwen. Politici met een oma achterban hebben een wet doorgedrukt die het voor oma’s makkelijk maakt een moeder te elimineren van haar kind. Ik heb een brief geschreven naar de Tweede Kamer, maar wie luistert er nu naar Gea Kramer? Onze cultuur moet kapot, gezinnen moeten kapot en moeders moeten kapot. Iedereen waarschuwt al jaren: alles moet kapot. Ik waarschuw u graag voor de vernietiging van het klassieke moederschap door afgunstige minderheden.

It takes a village to raise a deelfiets

Moeders moeten alsmaar meer ouderlijk gezag inleveren aan jaloerse partijen. Een kind is nu deeleconomie. In elke familie moet een kind beschikbaar staan voor gebruikers die een beroep op hen willen doen. Moeders reproduceren zichzelf, terwijl vaders de exploitatie van hun kinderen verzorgen. Net als deelfietsen worden kinderen afgeragd door Jan en alleman. Kinderen komen niet meer toe aan hun eigen sociale leven en educatie, omdat iedereen iets over hen te zeggen heeft.
In de biologie leren we dat mannen erop gericht zijn hun zaad te verspreiden. Ik raak er steeds meer van overtuigd dat zij ook door de natuur geprogrammeerd zijn om hun kinderen te verspreiden. Anders kan ik die kinderweggeefdrift niet verklaren. Het conflicteert met moeders die hun kinderen beschermen tegen afgunstige vrouwen. Ik herinner me het zeilmeisje, wiens fanatieke vader haar het land uitjoeg tot afgrijzen van haar moeder.

Wherever I lay my hat that’s my home

Vaders maakt het niet uit welke vrouw er op de bank zit en zonen kan het niet schelen of ze bij hun moeder of stiefmoeder wonen. Mannen hechten zich gewoon niet zo. Al in mijn jeugd gingen vaders uit de buurt een ‘pakje sigaretten halen’ en kwamen niet meer thuis. De kinderen bleven dan in ieder geval bij hun stabiele moeder. Vaders trekken al eeuwenlang verder. Het is stiefmoederonzin om te zeggen dat vaders heel belangrijk zijn voor kinderen. Vaders die bij hun eigen gezin wonen, zijn belangrijk. Vaders met een stiefmoeder aan hun zijde zijn totaal onbelangrijk, want ze verdedigen niet de moeder van hun kinderen. Dat is essentieel voor kinderen, want hun moeder is hun andere helft. Vertrokken vaders kunnen veel ruimte in het hoofd van hun kinderen innemen, maar dat is niet hetzelfde als belangrijk zijn, het is gemis.

Natuurlijk maak ik geen vriendinnen onder Stiefmoeders, Adoptiemoeders, Pleegmoeders en Grootmoeders. (De SAPG+ gemeenschap, waarbij de + staat voor andere minderheden m/v die geen moeder zijn)

Men verwijt mij dat ik mannen niet verantwoordelijk houd voor hun zaad- en kinderverspreiding. Dat klopt: ik acht mannen helemaal niet in staat om die verantwoordelijkheid te dragen. Het is mij een gruwel dat vaders voogdij hebben en na een relatiebreuk hun kinderen Ter Beschikking Stellen aan de pikorde in het kippenhok. Kinderroof is een machtsconflict tussen vrouwen, waar mannen geen antenne voor hebben. Ik heb mannen echt heel hoog zitten en bewonder hun werk in de bouw en logistiek. Mannen onder elkaar zijn een genot om naar te kijken; maar we moeten niet doen alsof ze dezelfde beschermende capaciteiten hebben als vrouwen.

Pagina’s